БАЙЛООЧ

БАЙЛООЧ - 1) ат байлай турган мамы, казык; 2) алгыр куштарды кармоо үчүн жайылган тор­дун ичине байланган көгүчкөн, таан жана башкалар. Асмандагы алгыр куштарга алыстан көрүнгүдөй кылып, талпынтыш үчүн байлоочтун эки мүрүсүнүн түбүнөн узун, ичке танап жип менен байлап, аны оочада жаткан саятчы улам-улам тартып коюп турат. Аны көргөн куш аламын деп куушурулуп, ка­туу качырып кирип, жайылган торго чалынат. 3) Чоң жырткыч айбандарды капкан менен кармаш үчүн да байлооч колдонулат. 4) Ар кандай себеп­тер менен убактылуу иштей албай калган адам, убактылуу күч бере албай калган унаа жана салуу­га убактылуу жарабай калган (мүрүсүн тиштет­кен, канатын сындырган жана башкалар) алгыр куш.