БОЁКТОР

БОЁКТОР , с ү р ө т и с к у с с т в о т е х н о л ог и я с ы н д а – атайын даярдалган суюк, илешкек, катуу заттар м-н кошундулар. Алар жетиштүү туруктуулукка, жакшы боёочу жөндөмгө, жогорку түстүк сапатка ээ. Живопистеги ар бир боёочу материалдардын түстүк негизи (пигмент) күкүм түрүндөгү боёктордон турат. Живопись техникасынын кээ бир бөтөнчө түрлөрүнүн айырмаланган касиеттери Б-го кошулган жабыштыргыч заттардын өзгөчөлүктөрүнө жараша болот (к. Майбоёк живописи, Акварель, Темпера, Гуашь, Желим живописи, Пастель, Энкаустика). Б. минералдык (орг. эмес туздардан ж-а материалдын оксидинен турган) ж-а орг. (негизинен өсүмдүктөн ж-а малдан алынган татаал бирикмелерден турган) болуп бөлүнөт. Алар да табигый ж-а жасалма түрүндө болушу мүмкүн. Салыштырмалуу жука катмарда жарыкты өткөргөн Б-ду тунук, жарым тунук же лессировкалык деп бөлүшөт. Акварелдик Б. суу Б. деп аталат. Азыркы учурда живопись үчүн Б-дун 150дөн ашуун түрү белгилүү. Алардын ичинен цинктүү ак, коргошундуу ак, стронцийлик сары, кармин хром, охра, сиена, ультра, кызыл киноварь, краплак, жашыл киноварь, жашыл изумруд, кобальт, көк ультрамарин, күйгүзүлгөн пил сөөгү көбүрөөк колдонулат. М. Карыбекова.