ИКОНА ТАРТУУ

ИКО́НА ТАРТУУ , и к о н о п и с ь (икона ж-а орусча писать – жазуу, тартуу дегенден) – хрис­тиан дининдеги калктардын о. кылым иск-во­сунда өөрчүгөн станоктук живописинин диний багыттагы бир тармагы. И. т. православие дини өкүм сүргөн өлкөлөрдө айрыкча көп тараган. Иконалар дайыма чиркөөнүн көзөмөлү м-н, ико­нография эрежелери б-ча тартылган. Ошол се­бептен И. т-да турмушту аңдап билүүнүн шарт­туу формалары үстөмдүк кылган. Ошентсе да айрым сүрөтчүлөр көркөм чеберчилик жагынан чоң ийгиликтерге жетишкен, мыкты чыгарма­лар жарата алышкан. И. т. иудей ж-а христиан диндеринин өнүгүш процессинде пайда болуп, Византияда ж-а Россияда өзгөчө өсүп-өөрчүгөн.

Ад.: История иконописи. Истоки. Традиции. Сов­ременность: VI–XX вв. М., 2002.