БАЙЛООЧ

БАЙЛООЧ - 1) ат байлай турган мамы, казык; 2) алгыр куштарды кармоо үчүн жайылган тор­дун ичине байланган көгүчкөн, таан ж. б. Асмандагы алгыр куштарга алыстан көрүнгүдөй кылып, талпынтыш үчүн Байлоочтун эки мүрүсүнүн түбүнөн узун, ичке танап жип м-н байлап, аны оочада жаткан саятчы улам-улам тартып коюп турат. Аны көргөн куш аламын деп куушурулуп, ка­туу качырып кирип, жайылган торго чалынат. 3) Чоң жырткыч айбандарды капкан м-н кармаш үчүн да Байлооч колдонулат. 4) Ар кандай себеп­тер м-н убактылуу иштей албай калган адам, убактылуу күч бере албай калган унаа ж-а салуу­га убактылуу жарабай калган (мүрүсүн тиштет­кен, канатын сындырган ж. б.) алгыр куш.