ИТЕРАЦИЯ барагынын баштапкы кодун көрүү

<b type='title'>ИТЕРА&#769;ЦИЯ</b> (лат. iteratio – кайталоо) – кан&shy;дайдыр бир матем. операцияны кайталап кол&shy;донуу. Эгерде <i>у =</i> ƒ(<i>х</i>) =ƒ<sub>1</sub>(<i>х)х</i>тен функция бол&shy;со, анда ƒ<sub>2</sub>(<i>х)=</i> ƒ[ ƒ<sub>1</sub>(<i>х</i>)], ƒ<sub>3</sub>(<i>х</i>) = ƒ[ƒ<sub>2 </sub>(<i>х</i>)]...,
ƒ<sub>n</sub>(<i>х</i>) = ƒ[ƒ<sub>n–1</sub>(<i>х</i>)] функциялары <i>f(x</i>) функциясы&shy;нын тиешелүү түрдө 2-, 3-, ..., <i>n</i>-И-сы деп ата&shy;лат, мис., <i>f(x) = x<sup>a</sup><sup></i> </sup>болсо, ƒ(<i>х) =(х<sup>а)</sup><sup>а=</sup>х<sup>а</i></sup><sup>2</sup>келип
чыгат. <i>n</i> индекси И-нын көрсөткүчү, ал эми <i>f(x)</i> функциясынан <i>f</i><sub>2</sub>(<i>x), f</i><sub>3</sub>(<i>x</i>), ... функция&shy;ларына өтүү И-лоо деп аталат. Функциянын
кээ бир класстары үчүн каалагандай чыныгы ж-а ал түгүл комплекстик көрсөткүчтүү И-ны аныктоого болот. И. ар түрдүү теңдемелерди ж-а алардын системаларынын жакындашты&shy;рылган чыгарылыштарын табууда колдонулат.
[[Категория:3-том, 673-784 бб]]