ВАЗАРИ: нускалардын айырмасы
No edit summary |
No edit summary |
||
| 1 сап: | 1 сап: | ||
'''ВАЗА́РИ ''' (Vasari) '''Жоржо''' (30. 7. 1511, Ареццо – 27. 6. 1574, Флоренция) – италиялык архитектор, живописчи жана искусство тарыхчысы. ''Микеланжелонун'' окуучусу. Флоренцияда Медичи герцогдугунда ак сарай чебери болгон (1562-жылы сүрөт академиясын уюштурган). Римде, Болоньяда, | '''ВАЗА́РИ ''' (Vasari) '''Жоржо''' (30. 7. 1511, Ареццо – 27. 6. 1574, Флоренция) – италиялык архитектор, живописчи жана искусство тарыхчысы. ''Микеланжелонун'' окуучусу. Флоренцияда Медичи герцогдугунда ак сарай чебери болгон (1562-жылы сүрөт академиясын уюштурган). Римде, Болоньяда, | ||
[[File:ВАЗАРИ13.png | thumb | Ж. Вазари ж-а Б. Буонталенти. Флоренциядагы | [[File:ВАЗАРИ13.png | thumb | Ж. Вазари ж-а Б. Буонталенти. Флоренциядагы | ||
<br/>Уффици имаратынын түштүк жагындагы арка. 1580–85-ж.]] | <br/>Уффици имаратынын түштүк жагындагы арка. 1580–85-ж.]] | ||
Венецияда, Неаполдо жана башка шаарларда иштеген. Ренессанс зодчийлигинин элементтери менен маньеризм архитектурасын айкалыштырган: менчик үй (1542; Вазари музейи жана Ареццодо Палаццо деи-Кавалери (1573–1581), Пизеде Сан-Стефано-деи-Кавальери (1565–1569) чиркөөсү. Вазари архитектор Б. Буонталенти менен бирдикте Флоренцияда Уффуци архитектуралык ансамблин түзгөн (1560–1585; азыр музей). Анын фрескалары («Павел III папанын тарыхы» цикли, римдеги Палаццо Канчеллерияда, 1546, жана башкалар) иллюстрациялуулугу менен баалуу. Италиялык искусствонун алгачкы тарыхчысы катары «Эӊ атактуу живописчилердин, скульпторлордун жана зодчийлердин өмүр баяны» китебинин автору (1950, 1968). | |||
[[Category: 2-том]] | [[Category: 2-том]] | ||
10:41, 5 Август (Баш оона) 2024 -га соңку нускасы
ВАЗА́РИ (Vasari) Жоржо (30. 7. 1511, Ареццо – 27. 6. 1574, Флоренция) – италиялык архитектор, живописчи жана искусство тарыхчысы. Микеланжелонун окуучусу. Флоренцияда Медичи герцогдугунда ак сарай чебери болгон (1562-жылы сүрөт академиясын уюштурган). Римде, Болоньяда,
Уффици имаратынын түштүк жагындагы арка. 1580–85-ж.
Венецияда, Неаполдо жана башка шаарларда иштеген. Ренессанс зодчийлигинин элементтери менен маньеризм архитектурасын айкалыштырган: менчик үй (1542; Вазари музейи жана Ареццодо Палаццо деи-Кавалери (1573–1581), Пизеде Сан-Стефано-деи-Кавальери (1565–1569) чиркөөсү. Вазари архитектор Б. Буонталенти менен бирдикте Флоренцияда Уффуци архитектуралык ансамблин түзгөн (1560–1585; азыр музей). Анын фрескалары («Павел III папанын тарыхы» цикли, римдеги Палаццо Канчеллерияда, 1546, жана башкалар) иллюстрациялуулугу менен баалуу. Италиялык искусствонун алгачкы тарыхчысы катары «Эӊ атактуу живописчилердин, скульпторлордун жана зодчийлердин өмүр баяны» китебинин автору (1950, 1968).