ГАЙМОРИТ

ГАЙМОРИ́Т – мурундун кошумча коӊулунун, гаймор чел кабыгынын (кээде сөөгүнүн) сезгениши. Гаймориттин өнөкөт ж-а катуу кармаган түрү бар. Катуу кармаган түрү сасык тумоо (мурун бүтүү), грипп, кызылча, скарлатина ж. б. жугуштуу оорулардын кабылдоосунан ж-а үстүӊкү азуу тиштердин сезгенишинен да пайда болот. Жабыркаган кобулдар ооруксунуп, мурун бүтүп, дем алуу, жыт сезүү начарлайт, мурундан суюктук бөлүнөт, көздөн жаш агат. Көбүнчө чеке же чыкый ооруйт. Сезгенүүдө пайда болгон суюктук көӊдөй соо учурда мурун көӊдөйү аркылуу аз-аздан сыртка чыгып турат. Ал эми гайморитте суюктук агып чыгуучу жолдун чел кабыгы көөп (шишип), суюктук чыкпай чогулат. Катуу кармаган гайморитте дене ысып, чыйрыгат, баш ооруп, эӊкейгенде, жөтөлгөндө, чүчкүргөндө күчөйт, көз шишийт, оорулуунун алы кетип, тез чарчайт. Аны өз убагында дарылабаса өнөкөт түрүнө өтөт. Өнөкөт гаймориттин кабылдоосу көп ооруларга (мисалы менингоэнцефалит, мээ абсцесси ж. б.) дуушар кылат. Алдын алууда ага себеп болуучу ооруларды убагында дарылоо, суукка урунбоо мааниге ээ.