ВИОЛОНЧЕЛЬ: нускалардын айырмасы

Кыргызстан Энциклопедия жана Терминология Борбору дан
Навигацияга өтүү Издөөгө өтүү
м (1 версия)
 
No edit summary
 
(2 intermediate revisions by 2 users not shown)
1 сап: 1 сап:
'''ВИОЛОНЧЕ́ЛЬ '''(итал. violencello – кичирейтүү, violonе – контрабас) – ''скрипка'' түркүмүнө кир­ген бас-тенор регистриндеги жаалуу тартма, 4 кылдуу муз. аспап. Жалпы уз. 1550–1560 ''мм,''
'''ВИОЛОНЧЕ&#769;ЛЬ '''(итальянча violencello – кичирейтүү, violonе – контрабас) – ''скрипка'' түркүмүнө кир&shy;ген бас-тенор регистриндеги жаалуу тартма, 4 кылдуу музыкалык аспап. Жалпы узундугу 1550–1560 ''мм,'' турпатынын узундугу 760 ''мм.'' Кылдары квинтага күүлөнөт.<br>
турпатынын уз. 760 ''мм.'' Кылдары квинтага күүлөнөт.
 
[[File:ВИОЛОНЧЕЛЬ23.png | thumb | А. Страдиваринин виолончели. Үстүңкү дека; баш жагы (кап&shy;талынан көрүнүшү). 1733. Музыкалык инстру&shy;менттердин мамлекттик коллекциясы (Моск&shy;ва).]]
<br>
<br>


[[File:ВИОЛОНЧЕЛЬ23.png | thumb | А. Страдиваринин виолончели. Үстүңкү дека; баш жагы (кап&shy;талынан көрүнүшү). 1733. Муз. инстру&shy;менттердин мамл. коллекциясы (Моск&shy;ва).]]
Диапазону 5 октавага жетет. Ансамбл&shy;де, оркестрде (айрыкча симфониялык оркестрде 12ге че&shy;йин) жана жеке номерлерди аткарууга колдону&shy;лат. 16-кылымдын башында пайда болгон. XVII–XVII кылымда италиялык усталар
<br> <br>
 
Диапазону 5 октавага жетет. Ансамбл&shy;де, оркестрде (айрыкча симф. оркестрде 12ге че&shy;йин) ж-а жеке номерлерди аткарууга колдону&shy;лат. 16-кылымдын башында пайда болгон. 17–18-кылымда итал. усталар А. Амати, Ж. Гварнери, орус усталары И. А. Батов, Е. Ф. Витачек, Т. Ф. Под&shy;горный ж. б. В-дин мыкты үлгүлөрүн жа&shy;сашкан. Комп. И. С. Бах, Л. Бетховен, Э. Григ, Ф. Шопен, П. И. Чайковский, Д. Д. Шостако&shy;вич ж. б. В. үчүн концерттерди, сюиталарды, сонаталарды жазышкан.  
А. Амати, Ж. Гварнери, орус усталары И. А. Батов, Е. Ф. Витачек, Т. Ф. Под&shy;горный жана башкалар Виолончелдин мыкты үлгүлөрүн жа&shy;сашкан. Композиторлор И. С. Бах, Л. Бетховен, Э. Григ, Ф. Шопен, П. И. Чайковский, Д. Д. Шостако&shy;вич жана башкалар Виолончель үчүн концерттерди, сюиталарды, сонаталарды жазышкан.  
[[Category: 2-том, 500-554 бб]]
[[Category: 2-том, 500-554 бб]]

04:11, 29 Январь (Үчтүн айы) 2025 -га соңку нускасы

ВИОЛОНЧЕ́ЛЬ (итальянча violencello – кичирейтүү, violonе – контрабас) – скрипка түркүмүнө кир­ген бас-тенор регистриндеги жаалуу тартма, 4 кылдуу музыкалык аспап. Жалпы узундугу 1550–1560 мм, турпатынын узундугу 760 мм. Кылдары квинтага күүлөнөт.

А. Страдиваринин виолончели. Үстүңкү дека; баш жагы (кап­талынан көрүнүшү). 1733. Музыкалык инстру­менттердин мамлекттик коллекциясы (Моск­ва).


Диапазону 5 октавага жетет. Ансамбл­де, оркестрде (айрыкча симфониялык оркестрде 12ге че­йин) жана жеке номерлерди аткарууга колдону­лат. 16-кылымдын башында пайда болгон. XVII–XVII кылымда италиялык усталар

А. Амати, Ж. Гварнери, орус усталары И. А. Батов, Е. Ф. Витачек, Т. Ф. Под­горный жана башкалар Виолончелдин мыкты үлгүлөрүн жа­сашкан. Композиторлор И. С. Бах, Л. Бетховен, Э. Григ, Ф. Шопен, П. И. Чайковский, Д. Д. Шостако­вич жана башкалар Виолончель үчүн концерттерди, сюиталарды, сонаталарды жазышкан.