ВИОЛОНЧЕЛЬ: нускалардын айырмасы

Кыргызстан Энциклопедия жана Терминология Борбору дан
Навигацияга өтүү Издөөгө өтүү
No edit summary
No edit summary
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
1 сап: 1 сап:
'''ВИОЛОНЧЕ&#769;ЛЬ '''(итальянча violencello – кичирейтүү, violonе – контрабас) – ''скрипка'' түркүмүнө кир&shy;ген бас-тенор регистриндеги жаалуу тартма, 4 кылдуу музыкалык аспап. Жалпы узундугу 1550–1560 ''мм,'' турпатынын узундугу 760 ''мм.'' Кылдары квинтага күүлөнөт.<br>
'''ВИОЛОНЧЕ&#769;ЛЬ '''(италянча violencello – кичирейтүү, violonе – контрабас) – ''скрипка'' түркүмүнө кир&shy;ген бас-тенор регистриндеги жаалуу тартма, 4 кылдуу музыкалык аспап. Жалпы узундугу 1550–1560 ''мм,'' турпатынын узундугу 760 ''мм.'' Кылдары квинтага күүлөнөт.<br>


[[File:ВИОЛОНЧЕЛЬ23.png | thumb | А. Страдиваринин виолончели. Үстүңкү дека; баш жагы (кап&shy;талынан көрүнүшү). 1733. Музыкалык инстру&shy;менттердин мамлекттик коллекциясы (Моск&shy;ва).]]
[[File:ВИОЛОНЧЕЛЬ23.png | thumb | А. Страдиваринин виолончели. Үстүңкү дека; баш жагы (кап&shy;талынан көрүнүшү). 1733. Музыкалык инстру&shy;менттердин мамлекеттик коллекциясы (Моск&shy;ва).]]
<br>
<br>


Диапазону 5 октавага жетет. Ансамбл&shy;де, оркестрде (айрыкча симфониялык оркестрде 12ге че&shy;йин) жана жеке номерлерди аткарууга колдону&shy;лат. 16-кылымдын башында пайда болгон. XVII–XVII кылымда италиялык усталар   
Диапазону 5 октавага жетет. Ансамбл&shy;де, оркестрде (айрыкча симфониялык оркестрде 12ге че&shy;йин) жана жеке номерлерди аткарууга колдону&shy;лат. XVI кылымдын башында пайда болгон. XVII–XVII кылымда италиялык усталар   


А. Амати, Ж. Гварнери, орус усталары И. А. Батов, Е. Ф. Витачек, Т. Ф. Под&shy;горный жана башкалар Виолончелдин мыкты үлгүлөрүн жа&shy;сашкан. Композиторлор И. С. Бах, Л. Бетховен, Э. Григ, Ф. Шопен, П. И. Чайковский, Д. Д. Шостако&shy;вич жана башкалар Виолончель үчүн концерттерди, сюиталарды, сонаталарды жазышкан.  
А. Амати, Ж. Гварнери, орус усталары И. А. Батов, Е. Ф. Витачек, Т. Ф. Под&shy;горный жана башкалар виолончелдин мыкты үлгүлөрүн жа&shy;сашкан. Композиторлор И. С. Бах, Л. Бетховен, Э. Григ, Ф. Шопен, П. И. Чайковский, Д. Д. Шостако&shy;вич жана башкалар виолончель үчүн концерттерди, сюиталарды, сонаталарды жазышкан.  
[[Category: 2-том, 500-554 бб]]
[[Category: 2-том, 500-554 бб]]

12:58, 21 Июль (Теке) 2025 -га соңку нускасы

ВИОЛОНЧЕ́ЛЬ (италянча violencello – кичирейтүү, violonе – контрабас) – скрипка түркүмүнө кир­ген бас-тенор регистриндеги жаалуу тартма, 4 кылдуу музыкалык аспап. Жалпы узундугу 1550–1560 мм, турпатынын узундугу 760 мм. Кылдары квинтага күүлөнөт.

А. Страдиваринин виолончели. Үстүңкү дека; баш жагы (кап­талынан көрүнүшү). 1733. Музыкалык инстру­менттердин мамлекеттик коллекциясы (Моск­ва).


Диапазону 5 октавага жетет. Ансамбл­де, оркестрде (айрыкча симфониялык оркестрде 12ге че­йин) жана жеке номерлерди аткарууга колдону­лат. XVI кылымдын башында пайда болгон. XVII–XVII кылымда италиялык усталар

А. Амати, Ж. Гварнери, орус усталары И. А. Батов, Е. Ф. Витачек, Т. Ф. Под­горный жана башкалар виолончелдин мыкты үлгүлөрүн жа­сашкан. Композиторлор И. С. Бах, Л. Бетховен, Э. Григ, Ф. Шопен, П. И. Чайковский, Д. Д. Шостако­вич жана башкалар виолончель үчүн концерттерди, сюиталарды, сонаталарды жазышкан.