ЖЫЛКЫЧЫЛЫК: нускалардын айырмасы

Кыргызстан Энциклопедия жана Терминология Борбору дан
Навигацияга өтүү Издөөгө өтүү
м (1 версия)
No edit summary
 
(One intermediate revision by one other user not shown)
1 сап: 1 сап:
<b type='title'>ЖЫЛКЫЧЫЛЫК</b> – кыргыздын кыз узатууда&shy;гы эски салттарынын бири. Кыздын ж-а кызды алып кетип жаткан тараптын аттарын багып, ээрин токуп, аткарышкандардын акысы иретин&shy;де күйөө бала тарап кыздын ага-инилерине ба&shy;гыштап мал беришкен. Узатуучу тараптын жи&shy;гиттери Ж-ка ыраазы болушуп, күйөө, кудалар&shy;ды бир кыйла жерге узатып чыгышкан. Ыраа&shy;зы болушпаса, аттардын ооздуктарын салбай,
<b type='title'>ЖЫЛКЫЧЫЛЫК</b> – кыргыздын кыз узатууда&shy;гы эски салттарынын бири. Кыздын жана кызды алып кетип жаткан тараптын аттарын багып, ээрин токуп, аткарышкандардын акысы иретин&shy;де күйөө бала тарап кыздын ага-инилерине ба&shy;гыштап мал беришкен. Узатуучу тараптын жигиттери жылкычылыкка ыраазы болушуп, күйөө, кудалар&shy;ды бир кыйла жерге узатып чыгышкан. Ыраа&shy;зы болушпаса, аттардын ооздуктарын салбай, үзөңгү боонун учун төңөлүгүнөн чыгарып, бир аз бастырган соң түшүп кеткидей кылып илеш&shy;тирип, көрпөчөнүн үстүңкү кабатына тикенек төшөп, басмайылды өтө бош тартып, эптеп атка&shy;рып жиберишкен. Мындай «сый» көрүү өтө уят, учу-кыйырга таркалчу шылдың болгондуктан, жылкычылыкка бөтөнчө көңүл бөлүнгөн. Кыз узагандан кийин конок узатышкан жигиттердин баары жылкычылыкты тең бөлүп алышкан. Бул салт айрым жер&shy;лерде «ж ы л к ы ч ы к о й» деп да аталат. Учурда жылкычылык ырымы үйлөнүү тойлорунда сейрек колдонулат. [[Категория:3-том, 327-448 бб]]
үзөңгү боонун учун төңөлүгүнөн чыгарып, бир аз бастырган соң түшүп кеткидей кылып илеш&shy;тирип, көрпөчөнүн үстүңкү кабатына тикенек төшөп, басмайылды өтө бош тартып, эптеп атка&shy;рып жиберишкен. Мындай «сый» көрүү өтө уят, учу-кыйырга таркалчу шылдың болгондуктан, Ж-ка бөтөнчө көңүл бөлүнгөн. Кыз узагандан кийин конок узатышкан жигиттердин баары Ж-ты тең бөлүп алышкан. Бул салт айрым жер&shy;лерде «ж ы л к ы ч ы к о й» деп да аталат. Учурда Ж. ырымы үйлөнүү тойлорунда сейрек колдонулат. [[Категория:3-том, 327-448 бб]]
 

09:27, 31 Июль (Теке) 2025 -га соңку нускасы

ЖЫЛКЫЧЫЛЫК – кыргыздын кыз узатууда­гы эски салттарынын бири. Кыздын жана кызды алып кетип жаткан тараптын аттарын багып, ээрин токуп, аткарышкандардын акысы иретин­де күйөө бала тарап кыздын ага-инилерине ба­гыштап мал беришкен. Узатуучу тараптын жигиттери жылкычылыкка ыраазы болушуп, күйөө, кудалар­ды бир кыйла жерге узатып чыгышкан. Ыраа­зы болушпаса, аттардын ооздуктарын салбай, үзөңгү боонун учун төңөлүгүнөн чыгарып, бир аз бастырган соң түшүп кеткидей кылып илеш­тирип, көрпөчөнүн үстүңкү кабатына тикенек төшөп, басмайылды өтө бош тартып, эптеп атка­рып жиберишкен. Мындай «сый» көрүү өтө уят, учу-кыйырга таркалчу шылдың болгондуктан, жылкычылыкка бөтөнчө көңүл бөлүнгөн. Кыз узагандан кийин конок узатышкан жигиттердин баары жылкычылыкты тең бөлүп алышкан. Бул салт айрым жер­лерде «ж ы л к ы ч ы к о й» деп да аталат. Учурда жылкычылык ырымы үйлөнүү тойлорунда сейрек колдонулат.