ГАМЗАТОВ: нускалардын айырмасы

Кыргызстан Энциклопедия жана Терминология Борбору дан
Навигацияга өтүү Издөөгө өтүү
vol2_>KadyrM
No edit summary
 
No edit summary
 
(2 intermediate revisions by 2 users not shown)
1 сап: 1 сап:
'''ГАМЗА́ТОВ ''' Расул (8. 9. 1923, Дагстан, Хунзах р-ну, Цада айылы – 3.11. 2003, Москва) – авар акыны, прозаик, публицист, котормочу, коомдук ж-а саясий ишмер, СССР мамл. сыйл. лауреаты (1952), Дагстан эл акыны (1959), Соц. Эмг. Баатыры (1974). ''Гамзат Ца-''
'''ГАМЗА&#769;ТОВ ''' '''Расул''' (8. 9. 1923, Дагстан, Хунзах району, Цада айылы – 3.11. 2003, Москва) – авар акыны, прозаик, публицист, котормочу, коомдук жана саясий ишмер, СССР мамлекеттик сыйлыгынын лауреаты (1952), Дагстан эл акыны (1959), Социалисттик Эмгектин Баатыры (1974). <br/>
<br/>
[[File:ГАМЗАТОВ49.png | thumb | none|300x300px]]
[[File:ГАМЗАТОВ49.png | thumb | none]]
''Гамзат Цадасанын'' уулу. 1945–1950-жылдары Москвадагы М. Горький атындагы Адабият институтунда окуган. Ырлары 1937-жылдан жарыяланып, 1943-жылы туӊгуч жыйнагы чыккан. «Биздин тоолор» (1947), «Менин жерим» (1948), «Тоолуктун мекени» (1950), «Улуу агам жөнүндө баян» (1952), «Дагстан жазы» (1955), «Жүрөгүм менин тоолордо» (1959) жыйнактарында, «Тоолук кыз» (1958) поэмасында Дагстандын жаӊы турмушун, тоолуктардын психологиясындагы өзгөрүштөрдү, эл достугун даӊазалаган. Граждандык пафос, улуттук жана интернационалдык көркөм салттардын айкалышы, назик юмор жана лиризм, социалдык сергектик, туулган жеринин табиятын, адамдардын ички дүйнөсүн жан дили менен таасын сүрөттөө – акындын поэзиясынын негизги өзгөчөлүгү. Анын «Мен туулган жыл» (1950), «Бийик жылдыздар» (1962; Лениндик сыйлык, 1963), «Жазуулар» (1963), «Жылдызга жылдыз кеп салат» (1964), «Мулат кыз» (1966), «Очок жанында» (1978) жыйнактары, «Менин Дагстаным» (1–2-китеби, 1968, 1971) лирикалык-философиялык повести белгилүү. Гамзатов балдар үчүн да чыгармалар жазган («Менин чоӊ атам», 1967). Р.&nbsp;Гамзатовдун поэзиясы Дагстан элдеринин турмушуна арналып, ырларында Кавказ фольклорунун салттары сезилип турат. А. С. Пушкин, М. Ю. Лермонтов, В. В. Маяковский жана башкалардын чыгармаларын авар тилине которгон. Расул Гамзатовдун ырлары чет тилдерге, анын  ичинде кыргыз тилине да которулган. «Менин Дагстаным» повести акын А. Токтогуловдун котормосунда кыргыз окурмандарына кеӊири белгилүү. СССР Жогорку Советине (6–9-шайланышынын) депутат. Үч Ленин, Октябрь Революциясы, Ыйык Андрей Первозванный (2003) ордендери жана медалдар менен сыйланган.
''Дасанын'' уулу. 1945–50-ж. Москвадагы М. Горький атн. Адабият ин-тунда окуган. Ырлары 1937-жылдан жарыяланып, 1943-ж. туӊгуч жыйнагы чыккан. «Биздин тоолор» (1947), «Менин жерим» (1948), «Тоолуктун мекени» (1950), «Улуу агам жөнүндө баян» (1952), «Дагстан жазы» (1955), «Жүрөгүм менин тоолордо» (1959) жыйнактарында, «Тоолук кыз» (1958) поэмасында Дагстандын жаӊы турмушун, тоолуктардын психологиясындагы өзгөрүштөрдү, эл достугун даӊазалаган. Гражд. пафос, улуттук ж-а интернационалдык көркөм салттардын айкалышы, назик юмор ж-а лиризм, социалдык сергектик, туулган жеринин табиятын, адамдардын ички дүйнөсүн жан дили м-н таасын сүрөттөө – акындын поэзиясынын негизги өзгөчөлүгү. Анын «Мен туулган жыл» (1950), «Бийик жылдыздар» (1962; Лениндик сыйл., 1963), «Жазуулар» (1963), «Жылдызга жылдыз кеп салат» (1964), «Мулат кыз» (1966), «Очок жанында» (1978) жыйнактары, «Менин Дагстаным» (1–2-китеби, 1968, 1971) лирикалык-филос. повести белгилүү. Г. балдар үчүн да чыгармалар жазган («Менин чоӊ атам», 1967). Г-дун поэзиясы Дагстан элдеринин турмушуна арналып, ырларында Кавказ фольклорунун салттары сезилип турат. А. С. Пушкин, М. Ю. Лермонтов, В. В. Маяковский ж. б-дын чыгармаларын авар тилине которгон. Г-дун ырлары чет тилдерге, а. и. кыргыз тилине да которулган. «Менин Дагстаным» повести акын А. Токтогуловдун котормосунда кыргыз окурмандарына кеӊири белгилүү. СССР Жогорку Советине (6–9-шайланышынын) депутат. Үч Ленин, Октябрь Революциясы, Ыйык Андрей Первозванный (2003) ордендери ж-а медалдар м-н сыйланган.
 
<br/>Ад.: ''Огнев В.'' Расул Гамзатов. М., 1964; ''Антокольский Л''. У очага поэзии. М., 1972.
<br />Ад.: ''Огнев В.'' Расул Гамзатов. М., 1964; ''Антокольский Л''. У очага поэзии. М., 1972.
[[Category: 2-том]]
[[Category: 2-том]]

10:43, 15 Август (Баш оона) 2024 -га соңку нускасы

ГАМЗА́ТОВ Расул (8. 9. 1923, Дагстан, Хунзах району, Цада айылы – 3.11. 2003, Москва) – авар акыны, прозаик, публицист, котормочу, коомдук жана саясий ишмер, СССР мамлекеттик сыйлыгынын лауреаты (1952), Дагстан эл акыны (1959), Социалисттик Эмгектин Баатыры (1974).

Гамзат Цадасанын уулу. 1945–1950-жылдары Москвадагы М. Горький атындагы Адабият институтунда окуган. Ырлары 1937-жылдан жарыяланып, 1943-жылы туӊгуч жыйнагы чыккан. «Биздин тоолор» (1947), «Менин жерим» (1948), «Тоолуктун мекени» (1950), «Улуу агам жөнүндө баян» (1952), «Дагстан жазы» (1955), «Жүрөгүм менин тоолордо» (1959) жыйнактарында, «Тоолук кыз» (1958) поэмасында Дагстандын жаӊы турмушун, тоолуктардын психологиясындагы өзгөрүштөрдү, эл достугун даӊазалаган. Граждандык пафос, улуттук жана интернационалдык көркөм салттардын айкалышы, назик юмор жана лиризм, социалдык сергектик, туулган жеринин табиятын, адамдардын ички дүйнөсүн жан дили менен таасын сүрөттөө – акындын поэзиясынын негизги өзгөчөлүгү. Анын «Мен туулган жыл» (1950), «Бийик жылдыздар» (1962; Лениндик сыйлык, 1963), «Жазуулар» (1963), «Жылдызга жылдыз кеп салат» (1964), «Мулат кыз» (1966), «Очок жанында» (1978) жыйнактары, «Менин Дагстаным» (1–2-китеби, 1968, 1971) лирикалык-философиялык повести белгилүү. Гамзатов балдар үчүн да чыгармалар жазган («Менин чоӊ атам», 1967). Р. Гамзатовдун поэзиясы Дагстан элдеринин турмушуна арналып, ырларында Кавказ фольклорунун салттары сезилип турат. А. С. Пушкин, М. Ю. Лермонтов, В. В. Маяковский жана башкалардын чыгармаларын авар тилине которгон. Расул Гамзатовдун ырлары чет тилдерге, анын ичинде кыргыз тилине да которулган. «Менин Дагстаным» повести акын А. Токтогуловдун котормосунда кыргыз окурмандарына кеӊири белгилүү. СССР Жогорку Советине (6–9-шайланышынын) депутат. Үч Ленин, Октябрь Революциясы, Ыйык Андрей Первозванный (2003) ордендери жана медалдар менен сыйланган.


Ад.: Огнев В. Расул Гамзатов. М., 1964; Антокольский Л. У очага поэзии. М., 1972.