ВАВИЛОВ Сергей Иванович: нускалардын айырмасы

Кыргызстан Энциклопедия жана Терминология Борбору дан
Навигацияга өтүү Издөөгө өтүү
м (1 версия)
No edit summary
 
(4 intermediate revisions by 3 users not shown)
1 сап: 1 сап:
'''ВАВИ́ЛОВ''' Сергей Иванович [12(24).3.1891, Москва – 25.1.1951, ошол эле жер] – орус физиги, мамл. ж-а коомдук ишмер, СССР ИАнын академиги (1932; корр. мүчө, 1931). 1914-ж. Москва ун-тин бүткөн. 1914–18-ж. аскер кызматында. 1918–32-ж. ММУда иштеген (1929-жылдан проф.). 1918–30-ж. Физика ж-а биофизика ин-тунун Физ. оптика бөлүмүнүн башчысы. 1932-жылдан СССР ИАнын Физика ин-тунун директору. 1932–45-ж. Мамл. оптика ин-тунун ил. жетекчиси. 1945–51-ж. СССР
'''ВАВИ&#769;ЛОВ ''' Сергей Иванович [12(24).3.1891, Москва – 25.1.1951, ошол эле жер] – орус физиги, мамлекеттик жана коомдук ишмер, СССР ИАнын академиги (1932; коррреспондент-мүчө, 1931). 1914-жылы Москва университетин бүткөн. 1914–18-жылдары аскер кызматында. 1918–32-жылдарда ММУда иштеген (1929-жылдан профессор). 1918–30-жылдары физика жана биофизика институтунун физикалык оптика бөлүмүнүн башчысы. 1932-жылдан СССР ИАнын физика институтунун директору. 1932–45-жылдары мамлкеттик оптика институтунун илимий жетекчиси. 1945–51-жылдары СССР<br/>
 
[[File:ВАВИЛОВ2.png | thumb | none]]
ИАнын президенти. В. физ. оптиканы, айрыкча ''люминесценциянын'' табиятын изилдеп, люминесценциялоочу эритмелердин теориясын түзгөн ж-а анын кээ бир закондорун ачкан. Бүткүл союздун ил. билимдерди таратуу коомунун алгачкы жетекчиси (1947-жылдан) ж-а БСЭнин (Большая Советская Энциклопедия) 2-басылышынын башкы редактору (1949–51). СССР Жогорку Советинин (2–3-шайланышы) депутаты. СССР мамл. сыйл. лауреаты (1943, 1946, 1951, 1952; акыркы экөө өлгөндөн кийин ыйгарылган). Эки Ленин, Кызыл Туу ордендери м-н сыйланган. В-дун ысмы Санкт-Петербургдагы мамл. оптика ин-туна коюлган. 1951-ж. В. атн. Алтын медаль белгиленген.
ИАнын президенти. Вавилов физикалык оптиканы, айрыкча ''люминесценциянын'' табиятын изилдеп, люминесценциялоочу эритмелердин теориясын түзгөн жана анын кээ бир закондорун ачкан. Бүткүл союздун илимий билимдерди таратуу коомунун алгачкы жетекчиси (1947-жылдан) жана БСЭнин (Большая Советская Энциклопедия) 2-басылышынын башкы редактору (1949–51). СССР Жогорку Советинин (2–3-шайланышы) депутаты. СССР мамлекеттик сыйлыгынын лауреаты (1943, 1946, 1951, 1952; акыркы экөө өлгөндөн кийин ыйгарылган). Эки Ленин, Кызыл Туу ордендери менен сыйланган. Вавиловдун ысмы Санкт-Петербургдагы мамлекеттик оптика институтуна коюлган. 1951-жылы Вавилов атындагы Алтын медаль белгиленген.<br/>Эмг. Собр. соч. Т. 1–4. М., 1952–1954.
Эмг. Собр. соч. Т. 1–4. М., 1952–1954.
[[Category: 2-том]]
[[Category: 2-том]]

10:42, 4 Декабрь (Бештин айы) 2024 -га соңку нускасы

ВАВИ́ЛОВ Сергей Иванович [12(24).3.1891, Москва – 25.1.1951, ошол эле жер] – орус физиги, мамлекеттик жана коомдук ишмер, СССР ИАнын академиги (1932; коррреспондент-мүчө, 1931). 1914-жылы Москва университетин бүткөн. 1914–18-жылдары аскер кызматында. 1918–32-жылдарда ММУда иштеген (1929-жылдан профессор). 1918–30-жылдары физика жана биофизика институтунун физикалык оптика бөлүмүнүн башчысы. 1932-жылдан СССР ИАнын физика институтунун директору. 1932–45-жылдары мамлкеттик оптика институтунун илимий жетекчиси. 1945–51-жылдары СССР

ИАнын президенти. Вавилов физикалык оптиканы, айрыкча люминесценциянын табиятын изилдеп, люминесценциялоочу эритмелердин теориясын түзгөн жана анын кээ бир закондорун ачкан. Бүткүл союздун илимий билимдерди таратуу коомунун алгачкы жетекчиси (1947-жылдан) жана БСЭнин (Большая Советская Энциклопедия) 2-басылышынын башкы редактору (1949–51). СССР Жогорку Советинин (2–3-шайланышы) депутаты. СССР мамлекеттик сыйлыгынын лауреаты (1943, 1946, 1951, 1952; акыркы экөө өлгөндөн кийин ыйгарылган). Эки Ленин, Кызыл Туу ордендери менен сыйланган. Вавиловдун ысмы Санкт-Петербургдагы мамлекеттик оптика институтуна коюлган. 1951-жылы Вавилов атындагы Алтын медаль белгиленген.
Эмг. Собр. соч. Т. 1–4. М., 1952–1954.