ВАВИЛОВ Сергей Иванович: нускалардын айырмасы
м (1 версия) |
No edit summary |
||
(4 intermediate revisions by 3 users not shown) | |||
1 сап: | 1 сап: | ||
'''ВАВИ́ЛОВ''' Сергей Иванович [12(24).3.1891, Москва – 25.1.1951, ошол эле жер] – орус физиги, | '''ВАВИ́ЛОВ ''' Сергей Иванович [12(24).3.1891, Москва – 25.1.1951, ошол эле жер] – орус физиги, мамлекеттик жана коомдук ишмер, СССР ИАнын академиги (1932; коррреспондент-мүчө, 1931). 1914-жылы Москва университетин бүткөн. 1914–18-жылдары аскер кызматында. 1918–32-жылдарда ММУда иштеген (1929-жылдан профессор). 1918–30-жылдары физика жана биофизика институтунун физикалык оптика бөлүмүнүн башчысы. 1932-жылдан СССР ИАнын физика институтунун директору. 1932–45-жылдары мамлкеттик оптика институтунун илимий жетекчиси. 1945–51-жылдары СССР<br/> | ||
[[File:ВАВИЛОВ2.png | thumb | none]] | |||
ИАнын президенти. | ИАнын президенти. Вавилов физикалык оптиканы, айрыкча ''люминесценциянын'' табиятын изилдеп, люминесценциялоочу эритмелердин теориясын түзгөн жана анын кээ бир закондорун ачкан. Бүткүл союздун илимий билимдерди таратуу коомунун алгачкы жетекчиси (1947-жылдан) жана БСЭнин (Большая Советская Энциклопедия) 2-басылышынын башкы редактору (1949–51). СССР Жогорку Советинин (2–3-шайланышы) депутаты. СССР мамлекеттик сыйлыгынын лауреаты (1943, 1946, 1951, 1952; акыркы экөө өлгөндөн кийин ыйгарылган). Эки Ленин, Кызыл Туу ордендери менен сыйланган. Вавиловдун ысмы Санкт-Петербургдагы мамлекеттик оптика институтуна коюлган. 1951-жылы Вавилов атындагы Алтын медаль белгиленген.<br/>Эмг. Собр. соч. Т. 1–4. М., 1952–1954. | ||
Эмг. Собр. соч. Т. 1–4. М., 1952–1954. | |||
[[Category: 2-том]] | [[Category: 2-том]] | ||
10:42, 4 Декабрь (Бештин айы) 2024 -га соңку нускасы
ВАВИ́ЛОВ Сергей Иванович [12(24).3.1891, Москва – 25.1.1951, ошол эле жер] – орус физиги, мамлекеттик жана коомдук ишмер, СССР ИАнын академиги (1932; коррреспондент-мүчө, 1931). 1914-жылы Москва университетин бүткөн. 1914–18-жылдары аскер кызматында. 1918–32-жылдарда ММУда иштеген (1929-жылдан профессор). 1918–30-жылдары физика жана биофизика институтунун физикалык оптика бөлүмүнүн башчысы. 1932-жылдан СССР ИАнын физика институтунун директору. 1932–45-жылдары мамлкеттик оптика институтунун илимий жетекчиси. 1945–51-жылдары СССР

ИАнын президенти. Вавилов физикалык оптиканы, айрыкча люминесценциянын табиятын изилдеп, люминесценциялоочу эритмелердин теориясын түзгөн жана анын кээ бир закондорун ачкан. Бүткүл союздун илимий билимдерди таратуу коомунун алгачкы жетекчиси (1947-жылдан) жана БСЭнин (Большая Советская Энциклопедия) 2-басылышынын башкы редактору (1949–51). СССР Жогорку Советинин (2–3-шайланышы) депутаты. СССР мамлекеттик сыйлыгынын лауреаты (1943, 1946, 1951, 1952; акыркы экөө өлгөндөн кийин ыйгарылган). Эки Ленин, Кызыл Туу ордендери менен сыйланган. Вавиловдун ысмы Санкт-Петербургдагы мамлекеттик оптика институтуна коюлган. 1951-жылы Вавилов атындагы Алтын медаль белгиленген.
Эмг. Собр. соч. Т. 1–4. М., 1952–1954.