ДААНЫШМАНДЫК

ДААНЫШМАНДЫК , г е н и й л и к, – улуу инсандын жаратмандык кудуретинин, чыгар­мачыл жөндөмүнүн эӊ жогорку, кайталангыс даражада ачылышы, сапаттык жактан жаӊы, нукура тереӊ, теӊдешсиз ажайып чыгармалар­ды жаратуу, мурда белгисиз жолдорун табуу м-н эч ким бара элек бийиктиктерди ачуу ж-а анын туу чокусуна жетүү үзүрү. «Д.» терми­ни адатта адамдын инсандык керемет зээнинин, анын ажайып акыл дээринин кудуретин мүнөз­дөөчү, өнүгүүнүн өзүнчө бир доорун ачкан ажа­йып жаӊылык катары кабылданган улуу чы­гармага, ашкере кеӊ чабыттуу жаратман жөн­дөмдүүлүккө ж-а ишмердүүлүккө карата колдо­нулуучу сын-өлчөм. Тубаса нукура тереӊ зээндүү, ашкере жөндөмдүү даанышман адам талант­туулардан айырмаланып, ал шыктуулуктун жо­горку баскычына эгедер гана болбостон, өзүнүн эбегейсиз жаратмандык зор кудурети м-н руха­ний дүйнөнүн бүтүндөй бир жаӊы башатын ач­кан кеменгерлигинде.