ДИВЕРГЕНЦИЯ (тил илиминде)

ДИВЕРГЕ́НЦИЯ т и л и л и м и н д е – 1) тил­дин фонет. түзүлүшүнө жараша бир эле фонема­нын түрдүү шартта түрдүү айтылышы (мис., күнгөй-күӊгөй, түнкү-түӊкү, танба-тамба ж. б.); 2) эки же андан көп тектеш тилдердин же бир тилдин диалектилеринин өзгөчө социалдык-та­рыхый шарттарга байланыштуу (миграция, баш­ка тилдер м-н катнаш, геогр. же саясий бөлүнүү) бири-биринен алыстоосу, өзгөчөлөнүшү. Д. баба тил бир топ тилдерге бөлүнгөндөн кийин ошол тил тобунун калыптанышынын негизги жолу болуп саналат. Ал тил тармагындагы түрлөрдүн өз алдынча болушу аркылуу көп түрдүүлүгүнүн көбөйүшүн шарттайт. Д. түшүнүгү бардык тил катмарларына таандык.