ГРЕК ТИЛИ

ГРЕК ТИЛИ – гректердин тили. Индевропа тилдерине киргени м-н бул топтогу тилдерден айырмасы бар. Тарыхый жагынан байыркы ж-а жаӊы Г. т. болуп бөлүнөт. Алгач бир нече майда тил м-н диалектилердин негизинде өрчүгөн. Б. з. ч. 7–4-к-дагы байыркы грек адабий тилине аттика диалекти негиз болгон. Алгач гректердин жалпы орток Г. т. – койнэ пайда болгон. Кийин бул тил б. з. 6-к-нан орто Г. т. (б. з. 5 – 15-к.) деп аталган. 14–16-к-да пайда болуп, жаӊы Г. т. деп аталган азыркы Г. т. – ошол расмий тилдин уландысы. Азыр Грекияда байыркы адабий тил (кафаревуса) м-н жаӊы грек оозеки тили (димотика) катар колдонулууда. 1911-ж. кафаревуса расмий түрдө мамл. тил болуп кабыл алынганы м-н, элдик тил – димотика аны сүрүп чыгарууда. Димотика башталгыч мектептерде окутулуп, көркөм ад-тта таралган, ал эми кафарефуса ил. ад-т м-н жогорку мектептерде, мамл. Иш кагаздарында колдонулат. Булардын өз ара бир аз айырмачылыгы болгону м-н, Г. т-нин бул эки түрүнүн тыбыштык системасы м-н лексикасында ж-а грамматикасында окшоштук көп.