БАКЫТ
БАКЫТ - адамдын иш-аракети натыйжалуу болуп, олуттуу каалоолору, көздөгөн максаты ишке ашып, өзү басып өткөн жолго, өз турмушуна алымсынуу абалын билгизген этикалык түшүнүк. Бакыттын маанисин туура түшүнүү адамдын өмүрүнүн мазмуну менен максатын тактоого байланыштуу. Байыркы грек ойчулдары (Сократ, Платон, Эпикур, стоиктер) Бакыттын теориялык мазмунун аныктоого аракеттенишкен. Бирок алар жеке адамдын коомдук өнүгүшкө байланышпаган бактысы жөнүндө жалпы эреже түзүүнү көздөшкөн. Ошондуктан Бакытты айрымдары дене менен жандын жыргашы же керт башынын камын ойлоо десе (Гедонизм, Утилитаризм), кээ бирлери бул дүйнөнүн ыракатынан безип, өзүн тигил дүйнөгө багыштоо (к. Аскетизм) деп билген. XVIII кылымда француз материалисттери адамдын бактылуу болушун алардын материалдык мүдөөсүнүн канааттанышы менен, ал эми Л. Фейербах болсо Бакытты махабат менен байланыштырган.