ГЕОАНТИКЛИНАЛЬ

ГЕОАНТИКЛИНА́ЛЬ (гео..., анти… ж-а гр. klino – ийилүү) – жер кыртышынын геосинклиналь аймактарынын чегинде жекече, узак убакыт бою, акырындык м-н көтөрүлүүсүнөн пайда болгон айрым бөлүгү. Анын туурасы ондогон, узуну жүздөгөн кмге чейин жетет. Геоантиклиналь геосинклиналдан тоо тек катмарларынын дайыма эле чөгө бербеши, көбүнчө алардын бирдей эмес жайгашуусу, анча калыӊ болбошу, метаморфизмдин начар өнүгүшү ж. б. м-н айырмаланат. Анын пайда болушу көбүнчө бир нече геологиялык мезгилге созулат. Геосинклиналдын өнүгүшүнүн акыркы стадиясында Геоантиклиналь бүктөлмө тоо системаларынын борбордук бөлүгү (ядросу) болуп калат. Азыркы Геоантиклиналдарга Курил аралы, Малайя архипелагы, байыркы Геоантиклиналдарга Урал тоолору, Кыргызстанда Фергана тоо тизмеги, Нарын кырка тоосу ж-а Кыргыз Ала-Тоосу кирет.