ДААНЫШМАНДЫК
ДААНЫШМАНДЫК , г е н и й л и к, – улуу инсандын жаратмандык кудуретинин, чыгармачыл жөндөмүнүн эӊ жогорку, кайталангыс даражада ачылышы, сапаттык жактан жаӊы, нукура тереӊ, теӊдешсиз ажайып чыгармаларды жаратуу, мурда белгисиз жолдорун табуу м-н эч ким бара элек бийиктиктерди ачуу ж-а анын туу чокусуна жетүү үзүрү. «Даанышмандык» термини адатта адамдын инсандык керемет зээнинин, анын ажайып акыл дээринин кудуретин мүнөздөөчү, өнүгүүнүн өзүнчө бир доорун ачкан ажайып жаӊылык катары кабылданган улуу чыгармага, ашкере кеӊ чабыттуу жаратман жөндөмдүүлүккө ж-а ишмердүүлүккө карата колдонулуучу сын-өлчөм. Тубаса нукура тереӊ зээндүү, ашкере жөндөмдүү даанышман адам таланттуулардан айырмаланып, ал шыктуулуктун жогорку баскычына эгедер гана болбостон, өзүнүн эбегейсиз жаратмандык зор кудурети м-н руханий дүйнөнүн бүтүндөй бир жаӊы башатын ачкан кеменгерлигинде.